About

  • Rebooting NoC 2023!

    Rebooting NoC 2023!

    Rebooting process 2023

  • Global Perspectives and Local Realities: Essay Series Exploring Stories of COVID-19

    Global Perspectives and Local Realities: Essay Series Exploring Stories of COVID-19

    Exploring stories about COVID-19 in real time, creating a snapshot focused on the narratives emerging from local communities in order to paint a global picture. » more

  • Takeaways from a special discussion with Yves Dacccord, former Director-General of the International Committee of the Red Cross

    Takeaways from a special discussion with Yves Dacccord, former Director-General of the International Committee of the Red Cross

    On March 19, the NoC convened a special virtual session with Yves Dacccord to discuss the intersection of the Internet and society field with the crisis surrounding the novel coronavirus, COVID-19. » more

About

About the Network of Centers (NoC)

The NoC a collaborative initiative among academic institutions with a focus on interdisciplinary research on the development, social impact, policy implications, and legal issues concerning the Internet. This collective aims to increase interoperability between participating centers in order to stimulate the creation of new cross-national, cross-disciplinary conversation, debate, teaching, learning, and engagement regarding the most pressing questions around new technologies, social change, and related policy and regulatory developments.

Why the NoC was Created

A growing number of academic research institutions are focused on exploring a wide range of important issues concerning the future of the Internet and related technologies. Representing diverse disciplines, methodologies, and viewpoints, these institutions have sought to analyze and understand the growing impact of digital technologies on society and share those findings in such ways that serve the public interest. In the process, they grapple with a complex set of topics and issues of national, regional, and global importance, including policy, regulation and governance, human behavior and social impact, new markets and business models, intellectual property, privacy, and security, and many other issues. Acknowledging a lack of internationally coordinated research and engagement activities in the areas mentioned above, a group of academic centers launched the NoC in 2012, within an international Symposium on Internet-Driven Developments: Structural Changes and Tipping Points (SCTP), hosted by the Berkman Klein Center for Internet & Society.

The NoC Secretariat

As a decentralized initiative, the NoC’s coordination periodically alternates among member Centers in the network and has included:

Guiding Principles

Upon joining the Network, participants commit to a set of Guiding Principles, including a set of core values such as openness, collaboration, and diversity. The Network operates independent from governments, political parties and economic interests and does not take formal positions on policy issues.

Roadmaps

There are three main focus areas for 2020. We seek to (1) increase the analytical capabilities of the network through its individual nodes as well as cross-network collaboration, i.e. continue to build NoC as a “sensory” system for Internet & society issues across the globe; (2) augment educational capacity across Centers and continents, drawing from the model of  summer schools, fellows programs, and other educational activities across the NoC; and (3) offer practical guidance to policymakers through toolkits, playbooks, and other materials where NoC Centers work closely with governmental, private sector, and civil society stakeholders on problems they face translating values or principles into implementation, drawing inspiration from a new AI Policy Practice program launched by the Berkman Klein Center. 

The 2017-2018 roadmap addresses the challenges of a growing global network of academic institutions. In a highly connected world in which public and private choices are shaping every sphere of individual activity, researchers of Internet and society issues are becoming increasingly important to translate and map ahead the changes. One specific challenge addressed in the roadmap is to reflect on how academia can interact with other stakeholders. What are the objectives, the parameters and the expected outcomes of such interactions? In proposing a framework to deal with this question, the roadmap also indicates focus areas for cross-disciplinary research, such as artificial intelligence, blockchain and internet blocking.

The 2015-2016 Roadmap outlines the strategy towards enabling actual exchange between Internet & Society researchers across the globe. In fact, in order to serve the public interest, studying Internet & Society topics calls for a deep analysis of ongoing trends of national, regional, and global importance, including policy, regulation and governance. Cross-disciplinary dialogues and, more in general, an advanced coordination of worldwide research endeavors on Internet & Society can help to neutrally inform global debates, so to achieve a clearer understanding of complex and distributed phenomena that pertain to the Internet, its impact, and its evolution.

The 2014 Roadmap outlines proposed next steps regarding the second phase of collaboration among the participants in the Network. It builds upon the first Symposium on “Internet­ Driven Developments: Structural Changes and Tipping Points” that took place at Harvard University from December 6­-8, 2012 and has been further developed in the subsequent regional Network conversations and meetings that took place in 2013. These include meetings hosted by ICT Law Institute at Bilgi University, Istanbul, by the Center for Technology & Society at FGV School of Law, Rio de Janeiro, and by the Alexander von Humboldt Institute for Internet and Society (HIIG), Berlin. The Network’s activities in 2014 will scale accordingly with the no ­longer nascent Network, ramping up to include hard research outputs and significant contributions in key policy debates.

The initial year and first phase of development was guided by the NoC's 2013 Roadmap, which outlined a range of enablers such as events, learning calls, or researcher exchanges within the Network. Again, this roadmap fed from the valuable feedback that came out of the Symposium on "Internet-Driven Developments: Structural Changes and Tipping Points" that took place at Harvard University on December 6-8, 2012.

 

GET INVOLVED

Are you part of a Center interested in joining the NoC?

The NoC is an informal network of peers based on actual collaboration. The network is currently coordinated by the Berkman Klein Center for Internet & Society. The NoC encompasses two types of participants:

  • “Participating Centers”, i.e., academic research centers whose agenda is primarily focused on Internet & Society topics;
  • “Affiliated Participants”, i.e., other types of institutions, still with Internet & Society-related open threads, carried out, e.g., as non-academic research centers, policy-support entities, or think tanks.

For more information on how to join the NoC with your center, please reach out to contact@networkofcenters.net. Applications are periodically reviewed by the NoC Steering Committee.

 

There are many other ways to get involved with the NoC: research opportunities, courses, events, physical and virtual conversations, fellowships and internships, and more. We look forward to learning new ways in which we can together advance our studies and impact.

  • Join a physical or virtual event
  • Learn about our programs (e.g., internships and fellowships)
  • Follow us on Twitter

Rekomendacje wdrażania zasad otwartości w nauce przesłane do Minister Nauki

Wspólnie z Obywatelami Nauki przygotowaliśmy dla Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego brief zagadnień dotyczących otwartości w nauce w Polsce. Niedawno sygnalizowaliśmy, co działo się na poziomie ministerialnym w ciągu kilku ostatnich lat. Mamy nadzieję, że nowa Pani Minister prof. Lena Kolarska-Bobińska podejmie zdecydowane działania zmierzające do wdrożenia Otwartego Dostępu wśród polskich instytucji naukowych.
Przygotowany dla MNiSW tekst zawiera rekomendacje wdrażania zasad i narzędzi otwartego dostępu w nauce. Obejmują one w szczególności:

  • wsparcie dla rozwoju infrastruktury repozytoryjnej i działań upowszechniających praktykę deponowania prac naukowych w repozytoriach;
  • zorganizowanie pilotażu dla wprowadzenia wymogów otwartego dostępu w konkursach grantowych NCBiR lub / i NCN;
  • przeprowadzenie analizy zasad finansowania i dostępności czasopism naukowych;
  • weryfikacja zbudowanych w ostatnim czasie systemów informacji i komunikacji naukowej w zakresie wykorzystania dla otwartego dostępu;
  • stworzenie strategii wspierania systemu informacji i komunikacji naukowej obejmującej kwestie otwartego dostępu.

 
Rekomendacje zostały sformułowane po spotkaniu z Panią Minister i przesłane do MNiSW jako stanowisko ruchu Obywatele Nauki w sprawie wdrażania zasad otwartości w nauce. Ich pełny tekst można przeczytać poniżej (zostały też opublikowane na stronie Obywateli Nauki).
 
Opinia w sprawie otwartego dostępu do publikacji naukowych. Podstawowe informacje i kierunki działań
Co mamy na myśli pisząc o otwartości, otwartym dostępie?
Otwarty Dostęp (Open Access) to reguła dotycząca przede wszystkim recenzowanych artykułów naukowych, publikowanych w czasopismach naukowych – traktowanych jako podstawowa forma komunikacji naukowej. Ruch Open Access postuluje zapewnienie ich publicznej dostępności (a więc bez opłat, barier dostępu, ograniczeń prawnych) dwutorowo: poprzez udostępnianie tekstów przez autorów w specjalnych repozytoriach internetowych, instytucjonalnych lub tematycznych (za zgodą redakcji tytułów), lub poprzez tworzenie otwartych czasopism, które swoje treści publikują w internecie (równolegle do wersji papierowej lub zamiast niej).
Otwarty Dostęp może też dotyczyć książek oraz innych publikacji naukowych, rozpraw doktorskich oraz prac licencjackich lub magisterskich, czy materiałów dydaktycznych dla szkolnictwa wyższego. Są również wdrażane pilotaże dotyczące otwartego dostępu do danych badawczych.
Otwarty dostęp w Polsce
Infrastruktura repozytoryjna w Polsce jest stosunkowo słabo rozwinięta. Obecnie działa kilka dedykowanych repozytoriów typu Open Access (m.in. na UAM, UMK, IBB PAN, UŁ, UW), publikują łącznie kilkanaście tysięcy prac. Prowadzi je jednak marginalna część instytucji. Jedynie w nielicznych wypadkach (jak np. na UMK) repozytoria takie są wspierane poprzez odpowiednią politykę instytucjonalną, nakłaniającą naukowców do otwartego udostępniania swoich prac.
Brak repozytoriów powoduje, że do udostępniania publikacji naukowych wykorzystywane są często biblioteki cyfrowe. Nie są one jednak narzędziem wyspecjalizowanym w tym celu.
Co najmniej kilkadziesiąt tytułów czasopism punktowanych znajdujących się na listach ministerialnych działa w modelu Open Access. Przykładem mogą być niektóre tytuły wydawane przez Polską Akademię Nauk. Polityka wspierająca otwartość czasopism jest częściowo wdrożona – czasopisma otrzymują w procesie ich ewaluacji dodatkowy punkt (lub jego część w zależności od dziedziny) za dostępność online pełnych tekstów artykułów. Brak jednak związania finansowania tytułu ze środków publicznych z rekomendacją lub wymogiem jego otwarcia. I podobnie jak w przypadku repozytoriów, brak systemowego finansowania transformacji modeli wydawania czasopism z tradycyjnych papierowych do wydawania w wersji elektronicznej lub hybrydowej (elektronicznej i tradycyjnej równolegle) – co bezpośrednio wpłynęłoby na usprawnienie procesu redakcyjnego i obniżenie kosztów utrzymania czasopism.
Szereg dużych projektów dotyczących informacji i komunikacji naukowej dotyka kwestii otwartego dostępu – jednak nie wprost lub w sposób niewystarczający. Wszystkie te systemy, przy drobnych zmianach (np. regulaminów lub polityki ich funkcjonowania), mogłyby stanowić podstawę infrastruktury Otwartego Dostępu w Polsce. Dotyczy to m.in. takich projektów jak system informacji o szkolnictwie wyższym POL-on, system Polska Bibliografia Naukowa, systemy tworzone w ramach projektu Synat.
Polska Akademia Nauk oraz Konferencja Rektorów Akademickich Szkół Polskich poparły Otwarty dostęp w stanowisku z lipca 2013 roku i wyraziły wolę współpracy na rzecz jego stworzenia. Standardy otwartości – rozumianej jako publiczna dostępność – wyników badań naukowych (przede wszystkim publikacji) nie są natomiast wdrażane, ani też rekomendowane, przez instytucje finansujące badania (NCN i NCBiR).

Otwarty dostęp w Europie
Wymóg udostępniania wyników badań w modelu Open Access jest jednym z podstawowych założeń programu ramowego Horyzont 2020 (przyjętym po pilotażu tego modelu zrealizowanym w ramach programu ramowego FP7). Wymóg ten będzie wymuszał otwartość tych polskich publikacji, które będą powstawały w ramach unijnych grantów.
Reguły Otwartego dostępu na poziomie narodowym zostały wdrożone m.in. w Irlandii. W większości państw członkowskich UE bardziej rozwinięte niż w Polsce są działania na szczeblu poszczególnych instytucji naukowych i akademickich.
Otwarty dostęp do wyników badań finansowanych ze środków publicznych jest rekomendowany przez KE w zaleceniu Komisji z dnia 17 lipca 2012 r. w sprawie dostępu do informacji naukowej oraz jej ochrony.
W perspektywie najbliższych kilku lat wdrożenie Otwartego Dostępu stanie się koniecznością wyłącznie ze względu na inicjatywy i prawodawstwo europejskie.
Co należy zrobić
Otwarcie dostępu do polskich publikacji naukowych powinno opierać się na działaniach już realizowanych przez instytucje nauki. Wykorzystując te doświadczenia można prostymi krokami wdrożyć w Polsce podstawy modelu Otwartego Dostępu.
Jednocześnie model ten jest wspierany przez kluczowe instytucje naukowe. Ministerstwo może odegrać kluczową rolę jako instytucja inicjująca, integrująca i wspierająca działania innych instytucji.
Rozwiązania:
1. Pracując nad repozytorium treści dla systemu antyplagiatowego. należy traktować je jako w pierwszej kolejności repozytorium Otwartego Dostępu. Działania pod hasłem Otwartego Dostępu pozwalają zbierać treści naukowe dla celów pozytywnych (wspieranie komunikacji naukowej) a nie jedynie negatywnych (walka z plagiatami).
2. Należy wspierać system istniejących repozytoriów instytucjonalnych oraz powstawanie nowych. Środki na ten cel mogłyby doraźnie pochodzić m.in. z grantów na działania upowszechniające naukę (DUN), z grantu badawczo-rozwojowego NCBiR (dotyczącego technicznych aspektów tworzenia repozytoriów). Docelowo finansowanie repozytoriów powinno być elementem PO Wiedza, Edukacja, Rozwój.
3. Należy także wprowadzić mechanizmy zachęcające naukowców do umieszczania treści w repozytoriach – wiążąc to z oceną i ewaluacją naukowców oraz jednostek, w których pracują. Ich uzupełnieniem powinna być działalność popularyzatorska i szkoleniowa, zwiększająca znajomość modelu Otwartego Dostępu i jego praktycznych aspektów.
4. W Polsce w ostatnich latach MNiSW zainwestowało środki w szereg dużych systemów informacji i komunikacji naukowej (m.in. POL-on, PBN, POL-Index, SYNAT, Yadda). Należy zweryfikować obecne wykorzystanie tych systemów dla celów Otwartego Dostępu oraz ocenić możliwość dalszych kroków w tym zakresie. Systemy te mogłyby stanowić narodową infrastrukturę wspierającą repozytoria i działania instytucjonalne. Osobną kwestią jest zapewnienie dostępu do zawartych w bazach informacji naukowej danych – ich otwartość zwiększyłaby przejrzystość systemu nauki w Polsce poprzez możliwość ich ponownego wykorzystania, na przykład do celów analitycznych.
5. Pilotaż wymogu Otwartego Dostępu powinien być zrealizowany, na wzór pilotażu unijnego w ramach FP7, w jednym z programów grantowych NCN lub NCBiR. Rekomendujemy zrealizowanie takiego pilotażu w 2014 roku.
6. Kolejnym krokiem powinna być kwestia otwartości polskich czasopism naukowych. Wymaga ona analizy finansowania czasopism oraz zagadnień prawnych związanych z licencjonowaniem treści. Całościowa analiza wydatków publicznych powinna obejmować też kwestie kosztów subskrypcji i licencji na publikacje zagraniczne. Kwestia otwartości czasopism wiąże się też z transformacją rynku wydawnictw naukowych – z papierowego na elektroniczny lub hybrydowy. Rekomendujemy wykonanie takich analiz do 2015 roku, zakończone wdrożeniem do tego czasu pierwszych pilotażowych działań oraz opracowaniem programu otwierania czasopism naukowych.
7. Docelowo niezbędna jest strategia wspierania systemu informacji i komunikacji naukowej, obejmująca w szczególności kwestie Otwartego Dostępu – ale dotycząca też takich zagadnień jak biblioteki cyfrowe, czasopisma naukowe, biblioteki i wydawnictwa instytucjonalne, i tak dalej. Zagadnienia te są częściowo w gestii instytucji naukowych i akademickich – jednak Ministerstwo powinno zainicjować prace zespołu przedstawicieli sektora nauki w tym zakresie. Obywatele Nauki pragną przy tym zadeklarować wsparcie jako platforma, w ramach której ta dyskusja mogłaby się toczyć.
 
 

Digital Center (Centrum Cyfrowe), Warsaw
Continue Reading

2014 Official Writing and Interview Shortlist Announcement


Academic Year 2014
Writing and Interview Shortlist Announcement
Bachelor of Arts in Communication Management
Faculty of Communication Arts, Chulalongkorn University
The following students are requested to register for their writing test and interview

Thai Media Policy Center at Faculty of Communication Arts, Chulalongkorn University
Continue Reading

Stanowisko w sprawie przepisów karnych z ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych

W trakcie IV Forum Prawa Autorskiego, które odbyło się 9 grudnia podjęty został temat odpowiedzialności karnej za naruszenia prawa autorskiego i praw pokrewnych. Dyskutowano m.in na temat ścigania internautów za pobieranie utworów z sieci oraz ich niekomercyjnego rozpowszechniania, usuwania zabezpieczeń technicznych i plagiatów. Punktem wyjścia do debaty były materiały przygotowane przez ministerstwo. Relacja z tego spotkanie dostępna jest na naszym blogu. Poniżej publikujemy nasze stanowisko-odpowiedzi na pytania resortu kultury-dotyczące przepisów karnych z ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
 
1. Jak Państwa zdaniem ustawodawca powinien ukształtować zakres odpowiedzialności karnej dotyczącej naruszeń prawa autorskiego i praw pokrewnych, mając na względzie w szczególności wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich do Trybunału Konstytucyjnego o stwierdzenie niezgodności z Konstytucją art. 115 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz obecne brzmienie przepisów rozdziału 14 ustawy?
Centrum Cyfrowe Projekt: Polska od początku debaty dotyczącej reformy prawa autorskiego stoi na stanowisku, że sankcje karne przewidziane w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych (pr.aut.) należy zdecydowanie ograniczyć, w szczególności opowiadamy się za wyłączeniem karnego ściągania rozpowszechniania treści w sieci w celach prywatnych, nienastawionych na działalność handlową. Tym samym popieramy wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich do Trybunału Konstytucyjnego i opowiadamy się za wykreśleniem art. 115 ust. 3 z pr.aut.
Mając na uwadze, iż wobec obowiązków nałożonych na Polskę przez Porozumienie TRIPS oraz Dyrektywę 2001/29/WE, sankcji karnych nie można całkowicie znieść, można jednak postulować możliwość ich znacznego ograniczenia. Porozumienie TRIPS wprost daje w tym względzie możliwość wprowadzenia sankcji karnych jedynie w przypadku umyślnego piractwa praw autorskich (copyright piracy) na skalę handlową. Przy czym w pierwszym rzędzie należy zauważyć, że sformułowanie „korzyść majątkowa”, którym posługuje się polska ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych to nie to samo, co skala handlowa.
Przykładem są tutaj zarzuty o działaniu w celu uzyskania korzyści majątkowej stawiane użytkownikom serwisu chomikuj.pl, ponieważ za każde ściągnięcie pliku z ich konta otrzymują punkty. W rezultacie powoduje to ściganie rozpowszechniania utworów w celach prywatnym, służących komunikacji i obiegom kultury w sieci, a nie handlowych. Wskazane jest przeformułowanie przepisów ustawy w taki sposób, aby rzeczywiście ścigane były naruszenia popełnione umyślnie i na SKALĘ HANDLOWĄ. Oczywiście wymaga dyskusji określenie definicji „skali handlowej.
Przy rewizji przepisów rozdziału 14 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych postulujemy, aby obniżyć sankcje z tytułu naruszeń, w szczególności sankcja pozbawienia wolności powinna być przewidziana jedynie w przypadku wyjątkowo poważnych naruszeń, przez które rozumiemy działalność przestępczą o charakterze ciągłym, stale czerpanie korzyści majątkowych z przestępstwa.
Wszystkie czyny zabronione powinny być ścigane na wniosek poszkodowanych, poza wspomnianymi powyżej najcięższymi typami kwalifikowanymi.
Zwracamy również uwagę, że groźba odpowiedzialności karnej wywołuje tzw.. “chilling effect” na działalność instytucji kultury i dziedzictwa narodowego. Często boją się one przekroczyć (niejasne) granice dozwolonego użytku publicznego nawet, gdy oczywiście działają w celu wypełniania swojej misji publicznej, ponieważ osoby za to odpowiedzialne mogą zostać pociągnięte do odpowiedzialności karnej.
Odpowiedzialność karna w żadnym wypadku nie powinna obejmować ww. wskazanych przypadków; powinna dotyczyć jedynie naruszeń popełnianych na skalę handlową.
Ponadto uważamy, że konieczne jest wprowadzenie generalnej klauzuli ograniczenia odpowiedzialności cywilnej instytucji kultury i dziedzictwa narodowego w przypadku niezawinionych naruszeń prawa autorskiego dokonywanych w związku z realizacją ich misji publicznej.
 
2. Czy uważają Państwo, że należy wprowadzić szczególny reżim odpowiedzialności karnej dotyczący naruszeń praw autorskich lub pokrewnych dokonywanych w Internecie?
Należy odstąpić od karnego ścigania obywateli wymieniających się plikami na niekomercyjna skalę, w tym należy odstąpić od ścigania tych twórców utworów zależnych, którzy dokonują remiksu na niekomercyjną skalę. Sankcje karne za naruszanie praw własności intelektualnej przez osoby fizyczne powinny zostać zminimalizowane. Znamienny jest przykład podawany przez organizację European Digital Rights, że we Francji poważne przestępstwa popełniane w świecie rzeczywistym takie jak kradzież i oszustwo są zagrożone taką samą karą pozbawienia wolności jak nielegalne ściąganie plików. W Polsce ściąganie plików w celu użytku prywatnego nie jest ścigane, jako objęte dozwolonym użytkiem, ale przepisy karne ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przewidują karę pozbawienia wolności do dwóch lat za rozpowszechnianie cudzego utworu bez zezwolenia. Taką samą karą w polskim Kodeksie karnym zagrożone jest na przykład przestępstwo prowadzenia pojazdu pod wpływem alkoholu.

3. Czy w Państwa ocenie niektóre ze szczególnych przejawów naruszeń prawa autorskiego powinny być potraktowane jak wykroczenia? Jeżeli tak, proszę wskazać, jakie przypadki naruszeń w Państwa ocenie zasługują na takie potraktowanie.
Obecnie obowiązujące przepisy karne ustawy pr.aut. kwalifikują wszystkie wymienione w nich naruszenia praw autorskich, jako przestępstwa zagrożone surowymi karami. Pozbawienie wolności do dwóch lat grozi za udostępnienie (rozpowszechnienie) filmu, którego obejrzenie w kinie lub na płycie DVD kosztuje kilkanaście-kilkadziesiąt złotych, gdy tymczasem kradzież rzeczy o wartości do 400 zł nie jest przestępstwem a wykroczeniem zagrożonym karą aresztu, ograniczenia wolności lub grzywny.
Wysoki wymiar odpowiedzialności karnej za naruszenie prawa autorskiego ma również drugie dno – zdarza się, że wykorzystuje się je jako formę wymuszenia poddania się karze w innych sprawach, które nie mają nic wspólnego z ochroną własności intelektualnej (np. sprawach o alimenty). Zdarzają się również przypadki, kiedy prawo autorskie jest wykorzystywane do walki politycznej (np. zmuszenie do wycofania kandydatury w wyborach samorządowych pod groźbą zgłoszenia naruszenia praw do oprogramowania lub zgłoszenia naruszeń jako forma nękania dziennikarzy czy przeciwników politycznych, którzy zostają pozbawieni komputerów).
Dlatego ważne jest, aby ograniczyć sankcje karne tylko do wyjątkowych przypadków, poważnych naruszeń, przez które rozumiemy działalność przestępczą o charakterze ciągłym, stałe czerpanie korzyści majątkowych z przestępstwa. Wszystkie czyny zabronione ścigane powinny być na wniosek poszkodowanych, poza wspomnianymi powyżej najcięższymi typami kwalifikowanymi.
Nie należy ścigać karnie rozpowszechniania plików w sieci przez osoby prywatne. Naruszenia takie powinny być ścigane na drodze cywilnej a odszkodowanie wyższe niż opłata licencyjna należne jedynie w przypadku wykazania szkody.
 
4. Czy uważają Państwo za zasadne wprowadzenie kryteriów ilościowych (ilość kopii) lub wartościowych (kwota pieniężna), które różnicowałyby odpowiedzialność za naruszenie prawa autorskiego? Jeżeli tak, proszę wskazać jak powinny one zostać ukształtowane.
Jak wskazaliśmy powyżej opowiadamy się za ściganiem karnym jedynie naruszeń popełnianych na skalę handlową. Jest to określenie, które niekoniecznie pozostaje w związku z ilością nielegalnie sporządzonych kopii i jak podkreślamy na wstępie stanowiska wymaga sformułowania legalnej definicji.
 
5. Czy uważają Państwo, że zasadnym jest wyraźne przesądzenie w ustawie braku karalności pobierania plików na własny użytek (downloadingu)?
Tak, opowiadamy się za wyraźnym przesądzeniem w ustawie braku karalności pobierania plików na własny użytek. Mimo, że ściąganie plików dla celów użytku prywatnego w Polsce jest objęte dozwolonym użytkiem, to brak wyraźnego przepisu zezwalającego na pobieranie plików z sieci powoduje niepewność prawną wśród użytkowników. Przepisy prawa autorskiego, które dotyczą wszystkich użytkowników sieci są zawiłe i niezrozumiałe. Potwierdza to m.in. sukces kampanii informacyjnych organizowanych w ubiegłym roku przez Centrum Cyfrowe („Możesz skserować i zeskanować całą książkę”) oraz Fundacji Nowoczesna Polska (m.in. „Masz prawo ściągać filmy”), które w prosty sposób tłumaczyły prawa i wolności wynikające z przepisów o dozwolonym użytku.
Jak ujawniły ostatnie badania „Prawo autorskie w czasach zmiany” prowadzone przez Centrum Cyfrowe, wśród społeczeństwa dominuje wizja bardziej restrykcyjnego prawa, niż jest ono w istocie, przy czym częściej działania legalne postrzegane są jako nielegalne niż na odwrót. Jak wskazują twórcy raportu najwięcej niepewności pojawia się z kwalifikowaniem praktyk w sieci, które „rozgrywają się w oderwaniu od materialnego nośnika i nie są nakierowane na finansowy zysk”.1
 
6. Czy uważają Państwo, że należy rozszerzyć zakres hipotezy art. 118 w taki sposób, aby wprowadzić sankcje karne za paserstwo elektroniczne? Jeżeli tak, jak zdaniem Państwa powinien zostać ukształtowany ten przepis.
Tak, należy rozszerzyć zakres hipotezy art. 118 w taki sposób, aby obejmował swoim brzmieniem paserstwo elektroniczne. Należy przy tym jasno zaznaczyć, iż sankcje karne powinny również w tym aspekcie dotyczyć tylko naruszeń popełnianych umyślnie, na skalę handlową.
 
7. Czy uważają Państwo, że należy dostosować art. 118¹ do praktyki naruszających, w taki sposób, aby objął on przypadki, w których usuwanie lub obchodzenie skutecznych technicznych zabezpieczeń jest dokonywane za pomocą programów komputerowych?
8. Co sądzą Państwo o wyraźnym przesądzeniu w art. 118¹, że urządzenia lub ich techniczne komponenty wykorzystywane do usuwania lub obchodzenia zabezpieczeń technicznych mają być przeznaczone wyłącznie do tych działań?
Jak zauważa Ministerstwo Kultury przepis art. 118¹ jest nazbyt restrykcyjny. Wielokrotnie w naszych stanowiskach zwracaliśmy uwagę, iż przy obecnej konstrukcji przepisu nie jest jasne, czy prawo dopuszcza obchodzenia zabezpieczeń w celu wykonania uprawnień z tytułu dozwolonego użytku. Najlepszym tego przykładem są biblioteki i szkoły, które często uzyskują materiały multimedialne, które czy to prawnie (poprzez postanowienia licencyjne), czy to techniczne przez DRM blokują ich wykorzystanie zgodnie z prawem.
 
9. Jakie zdaniem Państwa zachowania powinny być penalizowane przez art. 119 ustawy?
Wobec przedstawionych w niniejszym stanowisku poglądów o zdecydowanym ograniczeniu odpowiedzialności karnej, jesteśmy przekonani, że przepis ten należy znieść.

  1. M. Danielewicz, A. Tarkowski, Prawo autorskie w czasach zmiany. O normach społecznych korzystania z treści, Centrum Cyfrowe Projekt: Polska, s. 10 
Digital Center (Centrum Cyfrowe), Warsaw
Continue Reading

Published: Issue 1/2014 M&K

with a new overview on recent doctoral theses in communications sciences and with articles exploring issue fatigue, comparing journalistic news content online and offline, analyzing the quality of TV news coverage of international crises and conflicts as well as Articles on gender construction in online media and its possible causes as well as an article on Pierre Bourdieu in our series "classics in media and communiations sciences" ...contents

Hans-Bredow-Institut, University of Hamburg
Continue Reading

Tipp: International Science 2.0 Conference

Conference of the research network “Science 2.0” of the Leibniz Association on March 26/27, 2014 in Hamburg. More information on the background, programme and registration

Hans-Bredow-Institut, University of Hamburg
Continue Reading

Science 2.0 Conference in Hamburg March 26/27, 2014

With the event of Social Media, well established principles of scholarly communication are changing dramatically. For centuries scientific libraries served as single point of access to scientific information in many formats and from many sources. However, today scientists are exploring new publication forms, e.g.  scientific wikis, new feedback channels, e.g. microblogging services, or online research environments, e.g. scientific networking and publications sites. This movement towards more participation, collaboration, cooperation and discourse affects both libraries and the scientific communities. Within this context, Science 2.0 deals with the investigation of how Social Media will change research and publication processes. Bringing together both stakeholder groups affected by Science 2.0 – the library community and the scientific community – makes the first international conference on Science 2.0 a unique event. The conference is dedicated to the latest scientific trends, developments, challenges as well as best practices in the area of Science 2.0. It provides an excellent framework for networking among international researchers from different scientific disciplines and practitioners from libraries.

The conference programme is composed of invited talks from internationally recognized experts.

  • Jean-Claude Burgelman, European Commission, DG Research & Innovation, Head of Unit A.6: Science Policy, Foresight and Data
  • Prof. Dr. Michael Granitzer, Institut für Medieninformatik, Universität Passau, Deutschland
  • Prof. Dr. Denis Helic, Institut für Wissenstechnologien, Technische Universität Graz, Österreich
  • Rene König, Institut für Technikfolgenabschätzung und Systemanalyse, Karlsruhe Institute of Technology, Deutschland
  • Prof. David Nicholas, CIBER Research Ltd., UK
  • Dr. Marco Pistore, Foundation Bruno Kessler, Trento, Italien
  • Celina Ramjoué, Head of Sector “Open Access to Scientific Publications and Data”, European Commission
  • Dr. Urs Schoepflin, Max Planck Institut für Wissenschaftsgeschichte, Deutschland
  • Prof. Ralph Schröder, Oxford Internet Institute, University of Oxford, UK
  • Prof. Ursula Schulz, Hochschule der Angewandten Wissenschaften Hamburg, Deutschland
  • Prof. Paweł Szczęsny, Biowissenschaften, Universität Warschau, Polnische Akademie der Wissenschaften, Polen

Deliberately long breaks throughout the conference and a social event in the evening emphasize the role of the Science 2.0 conference as a unique networking platform. In 2014, the Science 2.0 conference is organized by Goportis, the Leibniz Library Network for Research Information, and the Leibniz Research Alliance Science 2.0. If you want to learn more about Science 2.0, please watch our Science 2.0 explainity video.The Hans Bredow Institute is member of the Leibniz Research Alliance Science 2.0. This Alliance deals with the investigation of new fields for research and development, originating from the application of new participative and collaborative internet technologies in all phases of research. Within this context, the research network “Science 2.0” places the emphasis on three open and challenging research pillars:

  1. New Working Habits: How does the internet with its new possibilities, particularly the social web, change working habits of researchers? How does it impact on today’s research and publication processes in different research disciplines?
  2. Technology Development: How can Science 2.0 support existing research processes? How can today’s research processes be innovated by Science 2.0 tools?
  3. User Behaviour Research: Which new forms of scientific communication – within the research community and between the public and the research community – does Science 2.0 facilitate? How do researchers use new Science 2.0 tools?

All mentioned research pillars address challenges which are of great importance for both, science and society. This is why fifteen Institutes of the Leibniz Association, further eight institutes of Universities and Applied Universities and Wikimedia Deutschland have formed the research network “Science 2.0”. Its objective is to investigate the research challenges related to Science 2.0 at the highest possible quality level. Within the next ten years, the network will follow a highly interdisciplinary research approach to find relevant answers to today’s and future questions in the area of Science 2.0. The network will bundle and exploit existing synergies among its participants resulting in a notably high “group intelligence”. With this group intelligence the network can deliver results and insights which are of much higher quality and which provide a much greater added value as compared to the sum of individual and isolated activities.

Hans-Bredow-Institut, University of Hamburg
Continue Reading

Stanowisko Centrum Cyfrowego w konsultacjach MKiDN dot. reformy prawa autorskiego

Do 5 lutego trwają konsultacje społeczne Komisji Europejskiej dotyczące przeglądu i zmian funkcjonowania prawa autorskiego w Unii Europejskiej. W związku z tym Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego przeprowadziło własne konsultacje, których wyniki mają posłużyć do przygotowania stanowiska polskiego rządu. Wyniki są już dostępne na stronie Ministerstwa i  zostaną omówione w trakcie V Forum Prawa Autorskiego już 29 stycznia. Poniżej prezentujemy stanowisko Centrum Cyfrowego, którego pełna treść wraz z odpowiedziami na pytania z kwestionariusza MKiDN jest dostępna w formacie PDF.
W stanowisku skupiamy się głównie na europejskim poziomie regulacji, jednocześnie wskazując, że uwagi co do kierunku reformy prawa autorskiego były przez nas prezentowane w stanowisku opublikowanym w 2012 roku oraz w serii dokumentów przygotowywanych w ramach konsultacji realizowanych przez Ministerstwo w ostatnich latach, oraz w ramach prac Forum Prawa Autorskiego.
Przedstawiając poniższe uwagi pragniemy podkreślić, że w ostatnich kilku latach namysł nad kierunkiem reform prawa autorskiego – a nawet same reformy – były realizowane w szeregu państw członkowskich Unii Europejskiej, a także poza jej granicami. Należy tu wspomnieć o kanadyjskiej reformie prawa autorskiego wdrożonej w zeszłym roku, australijskim przeglądzie (który właśnie się toczy), pracach w Wielkiej Brytanii – związanych z raportem prof. Hargreavesa i wcześniejszym raportem Goversa, prace prowadzone przez komisję prawa autorskiego w Holandii, plany reformy deklarowane w Stanach Zjednoczonych przez Marię Pallante (pełniącą funkcję US register of copyrights) czy najnowszy raport irlandzkiej Copyright Reform Committee.
W trakcie tych prac, niezależnie od kierunku proponowanych zmian, powszechne jest założenie, że system prawa autorskiego wymaga nie jedynie korekty, lecz znaczącej modernizacji. Dyrektywa 2001/29/WE, będąca przedmiotem obecnych konsultacji ogłoszonych przez Komisję Europejską, była ogłoszona ponad dekadę temu, a prace nad nią rozpoczęto w latach 90-ych XX wieku. Biorąc pod uwagę tempo zmian technologicznych – a wraz z nimi zmian cywilizacyjnych, kulturowych i społecznych – gruntowna reforma wydaje się niezbędna. Mamy więc nadzieję, że rząd polski, idąc w ślad wymienionych wcześniej państw, opowie się za taka reformą – zarówno uczestnicząc w procesie na poziomie europejskim, jak i planując reformę prawa polskiego, zapowiedzianą na rok 2014.
Chcemy też zwrócić uwagę na znaczenie badań o charakterze społecznym, ekonomicznym i kulturowym, pozwalających oprzeć planowaną reformę na faktycznej wiedzy o rzeczywistości i procesach, które prawo ma za zadanie regulować. Szczególnie istotne – a przy tym niezmiernie trudne – jest przeanalizowanie aspektów ekonomicznych obowiązującego dziś prawa autorskiego oraz jego zmian. Stoimy na stanowisku że analiza ekonomiczna powinna być podstawą definiowania na przykład okresu obowiązywania praw autorskich, zakresu dozwolonego użytku czy ochrony interesów posiadaczy praw.
Pragniemy przypomnieć, że powołanie konsorcjum złożonego z organizacji rządowych i pozarządowych, którego zadaniem byłoby opracowanie takich analiz, było jednym z niewielu wspólnych rekomendacji międzysektorowych warsztatów dotyczących reformy prawa autorskiego, których współorganizatorem w 2012 roku było MKiDN. Doceniając ekspertyzy zamówione i częściowo upublicznione przez resort w 2013 roku, uważamy że nie mogą one zastąpić analiz prowadzonych przez dedykowany, międzysektorowy zespół.
Ze względu na niezmiernie krótki okres konsultacji przedstawiamy odpowiedzi jedynie na wybrane z 28. pytań przygotowanych przez Ministerstwo w ramach konsultacji.
Pełna treść stanowiska (PDF)

Digital Center (Centrum Cyfrowe), Warsaw
Continue Reading

Centrum Cyfrowe Projekt: Polska poszukuje specjalisty, który zrealizuje kampanię promocyjną w ramach projektu Spółdzielnia “Wiedza”

Dołącz do nas!
Szukamy osoby, mogącej przeprowadzić dla nas kampanię w formie BTL dla pracowników decyzyjnych w NGO. Celem kampanii będzie promocja konferencji „Sezamie Otwórz się! Otwartość w Trzecim Sektorze”, podsumowującej projekt Spółdzielnia „Wiedza” oraz petycji mającej na celu zaangażowanie III sektora do aktywności na rzecz udostępniania zasobów tworzonych ze środków publicznych.
Centrum Cyfrowe Projekt: Polska to działająca od 2010 roku organizacja pozarządowa, zajmująca się wykorzystaniem technologii cyfrowych na rzecz zmiany społecznej oraz  otwartą wiedzą, edukacją i kulturą. Nasz zespół liczy niecałe 10 osób oraz drugie tyle współpracowników.
Zlecenie dotyczyć będzie:

  • wypracowania sposobu komunikowania się z odbiorcami,
  • przygotowania materiałów promujących konferencję,
  • przeprowadzenia kampanii promocyjnej na wszystkich etapach jej realizacji,
  • promocję wydarzenia oraz petycji w mediach społecznościowych i na specjalitycznych portalach internetowych.

Atutem będzie doświadczenie w prowadzeniu podobnych kampanii/akcji promocyjnych dla  organizacji pozarządowych lub instytucji kultury.
Kryteria oceny kandydata/kandydatki:

  • udokumentowane doświadczenie w realizacji społecznych kampanii promocyjnych,
  • znajomość lub gotowość przyswojenia podstaw prawa autorskiego oraz zagadnień związanych z licencjami Creative Commons,
  • elastyczność i kreatywność.

Oferujemy:

  • dobrze wynagrodzoną pracę przy projekcie zaangażowanym społecznie,
  • pracę w przyjaznej atmosferze i świetnym zespole.

Na zgłoszenia czekamy do 5 lutego włącznie. Prosimy o przesłanie CV i krótkiego listu intencyjnego opisującego dotychczasowe doświadczenia na adres kontakt@centrumcyfrowe.pl. Zapraszamy do współpracy!
 

Digital Center (Centrum Cyfrowe), Warsaw
Continue Reading

Tytuł Ujednolicony promuje ideę Open Access

Tytuł Ujednolicony wspólnie z Biblioteką Otwartej Nauki promuje ideę otwartego dostępu do publikacji naukowych. „Co by było gdyby Maria Skłodowska-Curie pisała do szuflady?” to zapowiedź naszej kampanii informacyjnej skierowanej do studentów i wykładowców akademickich, która już wkrótce ruszy w sieci i na uczelniach wyższych.
W najnowszym numerze kwartalnika znajdziecie także infografikę o dozwolonym użytku edukacyjnym, czyli zasadach pozwalających na legalne korzystanie z utworów bez konieczności pytania o zgodę ich twórców. Zobaczcie na co pozwala i czego zabrania prawo autorskie w edukacji. Ponadto polecamy ciekawych artykułów, m.in. o social catalogingu, kulturze #hashtagów oraz relacja z ubiegłorocznego spotkania „Idzie nowe”, w którym brali udział bibliotekarze z bibliotek tworzących katalog NUKAT.
Zachęcamy do lektury!
***
„Tytuł Ujednolicony” to kwartalnik wydawany przez Centrum NUKAT poświęcony zagadnieniom związanym z czytelnictwem, społeczeństwem informacyjnym, nowymi mediami oraz sposobami zdobywania wiedzy.
 

Digital Center (Centrum Cyfrowe), Warsaw
Continue Reading

Kongres USA uchwalił projekt ustawy, która sprawi, że w 2014 roku większość finansowanych publicznie badań znajdzie się w Otwartym Dostępie

16 stycznia Kongres USA uchwalił projekt ustawy Omnibus Appropriations Bill, który nakłada na szereg instytucji publicznych obowiązek publikowania wyników badań zgodnie z zasadami Otwartego Dostępu. Oznacza to, że wszystkie agencje rządowe związane ze zdrowiem publicznym,edukacją i pracą, które dysponują budżetami wynoszącymi więcej niż 100 milionów dolarów są zobligowane do udostępniania wyników finansowanych przez nie badań za darmo w sieci, nie później niż 12 miesięcy po publikacji w czasopismach recenzowanych.
Jednocześnie Omnibus Appropriations Bill wdraża zasady, które opracowano w ogłoszonej w lutym ubiegłego roku Dyrektywie Białego Domu dotyczącej zwiększania dostępu do wyników badań finansowanych za publiczne pieniądze. W rezultacie 31 z 60 miliardów dolarów, które amerykańscy podatnicy przeznaczą na badania w 2014 roku będzie finansowało przedsięwzięcia, które zostaną udostępnione bezpłatnie dla każdego. W ciągu najbliższych dni Prezydent Obama ma podpisać projekt.
SPARC, czyli międzynarodowe stowarzyszenie bibliotek akademickich i badawczych zajmujące się otwartością systemu naukowego wyraża zadowolenie z języka, który Kongres przyjął w ustawie i podkreśla, że stoi on w zgodzie z dyrektywami dot. otwartego dostępu, który przyjęły m.in. National Institute of Health czy Biały Dom. Organizacja zwraca równocześnie uwagę, że istnieje jeszcze kilka punktów, w których znajduje się miejsce na poprawę istniejących reguł. Zgodnie z propozycją FASTR o której pisaliśmy w lutym 2013 roku to przede wszystkim: skrócenie czasu karencji przed udostępnieniem artykułów w otwartym dostępie do sześciu miesięcy; utworzenie instytucji centralnego repozytorium; wymóg publikacji w formatach, które pozwalają na swobodne przeszukiwanie prac.
Również w Europie mamy powody do zadowolenia. Od końca grudnia ubiegłego roku można składać wnioski w ramach unijnego programu wspierania badań i innowacji Horyzont 2020, którego łączny budżet na najbliższe 7 lat to ok. 80 miliardów euro. Program wprowadza nowe zasady, zgodnie z którymi obligatoryjnym wymogiem będzie bezpłatny i otwarty dostęp do publikowanych wyników projektów realizowanych w ramach programu.

Digital Center (Centrum Cyfrowe), Warsaw
Continue Reading

Pages